نشست level-up به نقطه پایانی خود رسید.

۲۸ آبان ۱۴۰۳ | ۱۱:۵۶ کد : ۷۷۹۳۹ فرهنگی اخبار دسته اول
تعداد بازدید:۲۵
ششمین نشست از سلسله نشست های level-up به همت سازمان دانشجویان جهاددانشگاهی قم و پارک علم و فناوری دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران ویژه دانشجویان دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران با حضور آقای حامد هزارخانی برگزار شد.
نشست level-up به نقطه پایانی خود رسید.

به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی استان قم ششمین نشست از سلسله نشست های level-up به همت سازمان دانشجویان جهاددانشگاهی قم و پارک علم و فناوری دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران روز دوشنبه 21آبان ماه ویژه دانشجویان دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران با حضور آقای حامد هزارخانی برگزار شد.
حامد هزارخانی، مدرس حوزه ارتباطات، گفت: در  ابتدای نشست در رابطه با چگونگی تصویرسازی روی ذهن مخاطب صحبت کرد. تصویری که روز ذهن مخاطب ایجاد میکنیم باید واضح، ملموس و هدفمند باشد. به عنوان مثال شما دانشجوی حسابداری هستید و به تازگی فارغ‌التحصیل شده‌اید، با یکی از مدیران شرکت تازه تاسیس دیداری دارید و می‌خواهید او را متقاعد کنید تا شما را به عنوان حسابدار در شرکتش استخدام کند. در این مرحله شما متقاعد سازی را آغاز می‌کنید و شما روی معرفی منفعت مخاطب خود تمرکز می‌کنید اما تاثیر جمله کم است. در اینجا پتوس به کمک ما می‌آید و با یادآوری آن تصویری که قبلا مجسم شده بود، فرد مخاطب را متقاعد به پذیرش خواسته خود می‌کنید. به عنوان مثال در جایگاه حسابدار می‌گویید:《بار ها شرکت ها درآمدزایی و ورودی خوبی داشته‌اند، اما موقع تسویه حساب کارمندان، با کمبود بودجه مواجه می‌شوند و مدیر مجموعه با خود می‌گوید که آن همه پول چه شد.》پس در اینجا با یادآوری تصویر قبلی فرد را به سمت پذیرش سوق می‌دهیم.
مدرس حوزه ارتباطات گفت: در استفاده از ابزار پتوس، سه ابزار وجود دارد؛ داستان، استعاره و تشبیه و ضرب‌المثل و شعر. با داستان یا سناریوپردازی شروع می‌کنیم. داستان می‌تواند شخصی باشد یا غیر شخصی، خاطره باشد یا بیان از فرد دیگر و یا واقعی و غیر واقعی باشد. نکته مهم اینجاست که داستان غیرواقعی را به جای واقعی جا نزنید.
هزارخانی ادامه داد: دومین ابزار، استعاره و تشبیه است. این ابزار برای مواقعی است که می‌خواهیم در ذهن فرد مخاطب تصویر بسازیم یا مفهومی را بیان کنیم که در آن نکته ناملموس است و آن را به یک موضوع ملموس تشبیه می‌کنیم تا تصویرسازی آسان شود. استفاده از مثال باعث می‌شود که درک ساده شود. نکته اینجاست که آن ادبیاتی که استفاده می‌کنیم، باید به حوزه کاری مخاطب مرتبط باشد. به عنوان مثال می‌خواهیم فردی را مجاب کنیم تا برنامه‌ریزی کند چرا که این امر بسیار مهم است. این مهم را با ذکر این مثال بیان می‌کنیم؛ وقتی در یک باغچه علف هرز وجود دارد، مواد مغذی خاک را به خود جذب می‌کند و نمی‌گذارد گیاه اصلی به درستی رشد کند پس در زندگی ما نیز همین‌گونه است و کار های بیهوده نقش علف های هرز را ایفا می‌کنند.
وی بیان کرد: سومین ابزار نیز کاربرد وسیعی دارد. شما با ذکر یک عبارت، دریایی از تصویر را در ذهن مخاطب ایجاد می‌کنید. اما اینکه آیا واقعا کاربردی هست یا خیر مسئله است. در واقع ضرب‌المثل یا شعر زمانی کاربرد دارد که مخاطب آن را شنیده باشد.
هزارخانی گفت: ریز ابزار هایی نیز در این زمینه وجود دارد که در قالب ابزار های اصلی به کار می‌رود مثل ادبیات احساسی. مصادیق استفاده این ریزابزار در متقاعد سازی این است که مثلا شما می‌خواهید به کارفرما بگویید که همه چیز تحت کنترل است و حواستان به همه چیز هست، این‌گونه بیان می‌کنید:«مثل عقاب بالای سرش هستم». بیان جزئیات داستان یکی دیگر از ابزارهای تصویر سازی است. این جزئیات می‌تواند درباره افراد و شخصیت، فضا و محیط و شرح احساس‌های مهم باشد.
هزارخانی در پایان گفت: حواس پنجگانه روی تصویرسازی مخاطب تاثیر دارد پس اگر ما بتوانیم حواس بیشتری را درگیر کنیم، تصویر بهتر و قوی‌تری را بوجود می‌آوریم. به عنوان مثال شما مقاله‌ای را در ISI نوشته و ثبت رسانده‌اید و این موضوع را با یکی از دوستان خود در میان می‌گذارید و بیان می‌کنید. در گام اول با بیان کردن یکی از حواس را درگیر کردید اما اگر بیایید و مقاله را نیز به وی نشان دهید اثر گذاری این امر بیشتر و تصویر بوجود آمده در ذهن مخاطب خود واضح‌تر خواهد شد.

کلیدواژه‌ها: level-up دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران


نظر شما :