نشست تخصصی خود مراقبتی و نقش آن در ارتقاء سلامت روان برگزار شد

به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی استان قم، نشست تخصصی خود مراقبتی و نقش آن در ارتقاء سلامت روان ، سه شنبه 14 آبان ماه در  خوابگاه فاطمیه دانشگاه قم ، با تدریس آقای دکتر عشقی روانشناس و مشاور خانواده  برگزار شد.

عشقی در ابتدا عنوان کرد : سلامت روان مانند ابعاد دیگر سلامت از طیف گسترده ای از عوامل و تعیین کننده های اجتماعی نظیر ویژگی های فردی، عوامل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی تأثیر می پذیرد.

وی ادامه داد : خود مراقبتی نخستین گام برای رسیدن به سلامت روان و جامعه سالم است، در واقع درصد بسیار زیادی از بیماریها با انجام خود مراقبتی کاهش می یابد.

وی خاطر نشان کرد:  از دیدگاه سازمان بهداشت جهانی« هیچ سلامتی بدون سلامت روان وجود ندارد» و چشم انداز جامع برنامه های اجرایی این سازمان نیل به ارزشمندی سلامت روان، حفظ و ارتقای آن و پیشگیری از بیماریهای روانی و دستیابی افراد مبتلا به این بیماری ها به طیف گسترده ای از حقوق انسانی، مشارکت کامل در جامعه و همینطور دسترسی به مراقبتهای بهداشتی و اجتماعی با کیفیت بالا بوده.

وی با اشاره به اینکه خود مراقبتی فعالیتی است که مردم برای تأمین، حفظ و ارتقای سلامت خود انجام می دهند در خصوص خودمراقبتی در سلامت روان تصریح کرد: خودمراقبتی در سلامت روان نیازمند افزایش سواد سلامت روان است و افزایش خود آگاهی و باورهای افراد در مورد اختلالات روانپزشکی به شناسایی، مدیریت و پیشگیری از این اختلالات کمک می کند.

دکتر عشقی گفت: خدمات تخصصی در دسترس، در وزارت بهداشت شامل ارائه خدمات غربالگری، آموزش روانشناختی و آموزش های پیشگیرانه می باشد که با هدف شناسایی زود هنگام و پیشگیری از مشکلات سلامت روان توسط کارشناسان سلامت روان شاغل در مراکز خدمات جامع سلامت شهری به صورت رایگان ارائه می شود.

عشقی گفت: در دنیای امروز  با رشد شبکه های اجتماعی و وسایل ارتباطی، انسانهای بسیاری از راه های دور و نزدیک با یکدیگر ارتباط دارند وعلت اهمیت برقراری روابط، حمایت اجتماعی است که این روابط به دنبال می آورند و به ما در مواجهه با چالش ها کمک می کنند به طوری که داشتن روابط اجتماعی مثبت و با کیفیت کلید تاب آوری و یک استراتژی برنده در زندگی است.

دکتر عشقی بهداشت روان را دانش و هنری برشمرد که به افراد کمک می کند تا با ایجاد نگرش مثبت، عوامل تهدید کننده سلامت روانی را شناسایی کرده تا از امید به آینده بیشتری برخوردار باشد و در نهایت فرد امیدوار و با نشاط در انجام مسئولیت های اجتماعی خود بهتر عمل کند.

وی گفت: امید به آینده یکی از نیازهای اساسی انسان و منشاء پویایی و پیشرفت است که نبود آن در جامعه مشارکت و اساس مسئولیت پذیری اجتماعی را کاهش و زمینه آسیب های اجتماعی  را فراهم می کند.

وی با بیان اینکه سبک زندگی هر فرد متأثر از افکار، باورها، ارزش ها، محیط زندگی و تربیت فرد است بنابراین قابل تغییر و جهت گیری مثبت یا منفی است، افزود: امروزه شیوع بالای مشکلات مربوط به مصرف مواد، الکل و دخانیات چالش قابل توجهی برای جوامع ایجاد می کند که بطور مستقیم و غیر مستقیم از طریق جرایم و صدمات جدی، کاهش کیفیت زندگی و اختلال در سلامتی و مرگ و میر تحت تأثیر قرار می دهد لذا باید شرایطی بسازیم که بچه ها بتوانند زندگی سالمی داشته باشند؛ اگر فرزندان ما امکان انتخاب فعالیت های سلامت محور را داشته باشند و والدین ضمن حمایت با آنها وقت بگذرانند، زندگی همیشه امید بخش و دارای فرصت هایی برای لذت بردن است.

 ایشان گفت: « در زندگی» مشکل وجود دارد اما انسانهای موفق به واسطه مهارت هایی که کسب و تقویت کرده اند « با زندگی» خود مشکل ندارند .

 در مواجهه سالم و سازنده با چالش های زندگی ابتدا تاب آوری برای داشتن یک رفتار سازگارانه و دوم راهبردهای حل مسئله برای حل چالش ها مورد نیاز است.

وی گفت: تاب آوری فرایندی پویا برای سازگاری مثبت و موفقیت آمیز در شرایط چالش برانگیز و تهدید کننده است به طوری که بعد از رویا رویی با چالش های محل زندگی بتوانیم به سطح عملکرد قبل از بحران و حتی فراتر از آن برگردیم که در نهایت نشاط و سلامت روان را به همراه خواهد داشت و اما حل مسئله، روندی برای یک تصمیم گیری مناسب است که نیازمند شناخت خود و نقاط ضعف و قوت و ارزش های فرد است همچنین اطلاع داشتن از شرایط محیطی فرصت ها و محدودیت ها در ابتدای هر تصمیم گیری مهم باید مد نظر قرارگیرد.