نشست تکنیک های شبکه سازی برگزار شد
به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی استان قم، دومین نشست از سلسله نشست های level-up با عنوان تکنیک های شبکه سازی، به همت سازمان دانشجویان جهاددانشگاهی شعبه قم و پارک علم و فناوری دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران، سه شنبه 8 خرداد برگزار شد.
حامد هزارخانی در بخش اول کارگاه، در رابطه با بحث شبکهسازی، گفت: نباید تنها به فکر این باشیم که از دسترسیها و امتیازات افراد دیگر برای رسیدن به اهداف خود استفاده کنیم. این استراتژی اگر چه ممکن است که در کوتاه مدت ما را به نتیجه برساند، ولی در یک بازهی زمانی طولانی، یقینا رویکرد هوشمندانهای نخواهد بود.
وی گفت: روال درست کار کاملاً برعکس است. ما باید در حد توان، به اطرافیان و اعضای شبکه ارتباطی خود سود رسانده و ارتباطی عمیق بسازیم تا این روابط ساخته شده، در زمان مناسب به ما خیر و سود برسانند و نکته جالب اینجاست که بنیاد این استراتژی، در ادبیات پارسی نیز وجود دارد. آن جایی که سعدی صاحب سخن میگوید: «تو نیکی میکن و در دجله انداز / که ایزد در بیابانت دهد باز.»
هزارخانی ادامه داد: اصل و اساس شکلگیری روابط بین انسانها، یافتن اشتراکات است. در واقع هر چقدر که ما و طرف مقابلمان، اشتراکات بیشتری داشته باشیم، ارتباط قویتر و عمیقتری بین ما شکل خواهد گرفت.
وی اضافه کرد: پس هنگامی که تلاش میکنیم فردی را به شبکهی ارتباطی خود اضافه کنیم، لازم است که در آن گفتگوی اولیه، بدنبال نقاط مشترک خودمان و فرد مقابل باشیم و آنها را پر رنگ جلوه دهیم.
هزارخانی در بخش بعدی کارگاه، فرمولی هفت مرحلهای برای شبکهسازی بصورت حرفهای معرفی کرد که گام صفر آن تعیین هدف است، یعنی در ابتدا باید هدف خود از شبکهسازی را مشخص کنیم. یعنی برایمان روشن شود که بدنبال چه فرد یا افرادی برای برقراری ارتباط هستیم و هدفمان از آن رابطه چیست.
وی با بیان اینکه گام اول برای شبکه سازی، «آمادگی» است، یعنی قبل از حضور در موقعیت، لازم است که آمادگی کسب کنیم. یعنی تا جایی که میتوانیم، در مورد محلی که میخواهیم برویم، افرادی که در آنجا خواهند بود، اطلاعات بدست بیاوریم.
هزارخانی با بیان اینکه گام دوم، «طراحی استراتژی» است، افزود: این بخش در واقع مرور و جمعبندی دو بخش قبلی است و بیشتر شامل مثالهایی از موقعیتهای مختلف می شد.
وی گام سوم را «باز کردن سر صحبت» معرفی کرد و گفت:هنگامی که در یک محیط اجتماعی قرار میگیریم و قصد شروع گفتگو با انسانهای جدید را داریم، باید مهارت آغاز کردن گفتگو رو داشته باشیم. بنیاد اصلی این مهارت، پرسیدن یک سوال مناسب و جالب از فرد مقابل، برای آغاز کردن گفتگو است.
هزار خانی ابراز کرد: گام چهارم، «ادامه دادن گفتگو» است، یعنی بعد از این که گفتگو آغاز شد، باید بتوانیم خیلی حرفهای آن را ادامه بدهیم. برای اینکار، لازم است که از اخبار و اطلاعات صنعت و حوزهای که در آن فعالیت میکنیم، آگاه و مطلع باشیم.
وی گام پنجم را «حفظ ارتباط» معرفی کرد و ادامه داد: بعد از شکلگیری ارتباط اولیه و رد و بدل کردن راه ارتباطی، باید حداکثر تا ۴۸ ساعت بعد، مجددا ارتباط را زنده کنیم تا فرد مقابل ما را فراموش نکند. این پیگیری میتواند یک پیام قدردانی باشد.
هزار خانی با اشاره به اینکه ششمین گام «استفاده» است، تصریح کرد: بعد از این که این مراحل را طی کردیم و ارتباطی عمیق و ارزشمند ساختیم؛ بعد از گذشت زمان، اگر واقعا به کمک نیاز داشتیم، میتوانیم از این فرد که اکنون جزو دوستان و شبکهی ارتباطی ما محسوب میشود، درخواست کمک کنیم؛ البته که داشتن درخواستهای بیجا و یا دشوار که طرف مقابل را به زحمت میاندازد، اشتباه است.
هزارخانی گفت: اگر چه ما تمام تلاش خود را میکنیم که بهصورت اصولی و حرفهای رفتار کنیم، ولی از آنجایی که ارتباط یک مقولهی دوطرفه است، ما ۵۰ درصد قضیه هستیم و ۵۰ درصد موضوع، به طرف مقابل بستگی دارد.
وی یادآور شد: اگر ما تمام مراحل را نیز درست طی کنیم، حداکثر ۵۰ درصد قضیه درست شده و شکلگیری یا عدم شکلگیری ارتباط، همچنان به تصمیم طرف مقابل بستگی دارد. در نتیجه، نباید انتظار داشته باشیم که همیشه و در تمام موقعیتها، موفق عمل کنیم.
نظر شما :