از میزان آمادگی در ازدواج تا توجه به ویژگیهای شخصیتی و خانوادگی افراد برای ازدواج
به گزارش روابط عمومی جهاد دانشگاهی واحد استان قم حبیب امیدی روانشناس بالینی در کارگاه «عشق آگاهانه» که به صورت مجازی و به همت جهاد دانشگاهی قم دیروز ۲۷تیرماه به مناسبت هفته ازدواج برگزار شد، با اشاره به موضوع نحوه شناخت افراد پیش از ازدواج بیان کرد: مسئله ازدواج همواره بسیار مهم و اصلیترین انتخاب انسانها در زندگی بوده است بنابراین باید به نکاتی توجه شود تا مهمترین تصمیم زندگی انسان با شکست مواجه نشود.
وی افزود: در ابتدا شخص باید به خودش نگاه کند که چقدر آمادگی ازدواج دارد، باید توجه شود که از نظر هوش هیجانی به ثبات رسیده است یا نه؛ آیا میتواند با چالشهای زندگی کنار آمده و آنها را بدون کمک خانواده حل کند، بنابراین برای اینکه بتوانیم طرف مقابل را بشناسیم ابتدا باید خودمان رشد کرده باشیم.
امیدی ادامه داد: ازدواج به هیچ وجه نمیتواند به طور کامل امری منطقی تلقی شود و درستش این است که برای تصمیمگیری عقل چاشنی احساسات شود؛ قبل از ازدواج زمانی برای آشنایی مشخص میشود که در این مدت دو طرف برای شناخت صحیح باید با شخصیت به اصطلاح «پیژامهای» جلو بروند.
وی توضیح داد: شخصیت پیژامهای به شخصیت اصلی و بدون ماسک افراد گفته میشود که عوامل زیادی برای شناخت این شخصیت وجود دارد؛ یکی از سوالات بسیار مهمی که قبل از ازدواج باید از طرف مقابل پرسید این است که اوقات فراغت خود را چگونه میگذرانی؟
روانشناس بالینی در بیان دلیل اهمیت این سوال تشریح کرد: اگر فرد اوقات فراغت خوبی داشته باشد میتوان گفت مورد مناسبی برای ازدواج است؛ نکته دیگری که در پاسخ این سوال باید به آن توجه شود همخوانی نحوه گذراندن اوقات فراغت دو طرف با یکدیگر است، به عنوان مثال کسی که همواره خواب را ترجیح میدهد نمیتواند با کسی که کوه رفتن در روز تعطیل را دوست دارد سازگاری داشته باشد.
هم کفو بودن خانوادهها برای ازدواج امر مهمی است
وی نکته بسیار مهم دیگر در آشنایی قبل از ازدواج را آشنایی خانوادهها در قدم اول بیان کرد و ادامه داد: این کار باید قبل از همه اقدامات انجام گیرد، زیرا اگر خانوادهها از هر جهت همخوانی نداشته باشند زندگی مشترک با مشکلات عدیدهای روبهرو میشود.
امیدی با رد جمله معروف «با خانوادهاش که نمیخواهم زندگی کنم» تصریح کرد: خانواده درون افراد را شکل داده و در وجود آنها زندگی میکند بنابراین در ازدواج طرفین اتفاقا با خانواده شخص مورد نظر زندگی میکنند؛ همچنین رفتار طرفین با خانوادهشان نیز نقطه شناختی است که اگر خوب باشد میتوان امیدوار بود که در آینده نیز رفتار مناسبی با همسرش دارد.
وی ابراز کرد: در فرهنگ کشور ما رفتار خانوادهها تأثیر بسیاری بر زندگی مشترک زوجین دارد، بنابراین قبل از دلباخته شدن دو طرف هم کفو بودن خانوادهها باید تأیید شود در غیر این صورت این ازدواج یا سر نمیگیرد یا با مشکلات زیادی در ادامه مسیر مواجه میشود.
مربی آموزش خانواده و پیش از ازدواج یکی دیگر از راههای شناخت افراد پیش از ازدواج را دقت به خرده رفتارها دانست و گفت: از قدیم گفته شده برای شناخت کسی باید با او همسفره و همسفر شد؛ این مورد اینجا نیز صدق میکند زیرا مواردی بوده که به خاطر عادات بد غذا خوردن تصمیم طلاق گرفته شده است.
وی در ادامه گفت: علاوه بر دو مورد بالا همراهی با طرف مقابل هنگام رانندگی هم راه شناخت مناسبی است زیرا کسی که در مواجهه با اتفاقات ناگهان رانندگی کنترل زبانی نداشته باشد در آینده با همسر خود نیز این رفتار را خواهد داشت.
تغییر بعد از ازدواج یک باور غلط است
امیدی با تأکید بر اینکه افراد را نمیتوان تغییر داد، بیان کرد: باید بدانیم که افراد را همانطور که هستند باید بپذیریم همچنین توجه داشته باشیم که از نظر شخصیتی با آدمی متفاوت با خواستههای متفاوت روبهرو هستیم و به عنوان مثال اگر پوشش او مد نظر ما نیست در آینده توان تغییر آن را نداریم.
وی اضافه کرد: خیلی از جوانان بر این باورند که چون به یکدیگر علاقه دارند بعد از ازدواج میتوانند طرف مقابل را تغییر دهند ولی باید بدانند این یک باور غلط است؛ حتی برای بنده که روانشناس هستم تغییر اختلالات روانی افراد سخت است چه برسد به افراد معمولی.
روانشناس بالینی مسئله بسیار مهم دیگر را ابتلای یکی از طرفین به اختلالات خصیتی مانند اختلال دو قطبی، بدبینی، وسواس فکری یا رفتاری و غیره دانست و ابراز کرد: بسیاری از این موارد به کودکی فرد برمیگردد مثلا کسی که وسواس دارد در واقع وسواس فکری داشته و چون نمیتواند ذهنش را پاک کند اینگونه خود را آرام میکند.
وی اضافه کرد: همچنین از ازدواج با افرادی که شخصیت ضداجتماعی دارند نیز باید پرهیز شود زیرا اینگونه افراد از آزار دیگران لذت میبرند یا نسبت به آن بیتفاوتاند و به اینگونه افراد گفته میشود تا درمان نشدهاند اقدام به ازدواج نکنند.
امیدی تصریح کرد: باید توجه کرد که هیچ زوجی صد در صد با یکدیگر تفاهم ندارند و حتی در حد شصت درصد تفاهم هم میتواند کافی باشد در صورتی که هیچ کدام از طرفین به اختلالات شخصیتی دچار نباشند.
وی با اشاره به اینکه دوره آشنایی قبل از ازدواج ضروری است، گفت: بعضی خانوادهها که با بیرون یا سفر رفتن قبل از ازدواج مخالفاند حداقل باید چند جلسه با حضور خودشان زمینه را برای صحبت دختر و پسر فراهم کرده و در جلسات مشاوره قبل از ازدواج نیز حتما شرکت کنند.
وی در رابطه با تفاوت سنی مناسب بین دختر و پسر نیز یادآور شد: ترجیحا پسر باید سه تا هفت سال بزرگتر از دختر باشد زیرا دختر زودتر به بلوغ میرسد اما اگر موردی باشد که دختر بزرگتر از پسر باشد باید به رفتار و شخصیت پسر نگاه کرد که اگر پخته باشد مانعی وجود ندارد.
مهربانی؛ صفت مورد نیاز زندگی مشترک
امیدی مهربانی را یکی از صفات مورد نیاز در زندگی مشترک دانست و ابراز کرد: از رفتار طرفین با اطرافیان حتی غریبهها و گیاهان و حیوانات میتوان به وجود یا عدم وجود این ویژگی در وی پی برد؛ علاوه بر ویژگیهای باطنی به دل نشستن چهره نیز بسیار مهم است و عدم رضایت از ظاهر طرف مقابل سبب ایجاد مشکلات خواهد شد.
روانشناس بالینی تأکید کرد: در دوران آشنایی بیشتر باید سوالات منطقی پرسیده شده و شخصیت طرف مدنظر قرار گیرد و ایجاد رابطه احساسی را به دوران عقد و پس از متعهد شدن موکول کرد؛ همچنین سوالات نباید سوالات سوءظن داری دیده شود.
وی با اشاره به اینکه مواردی مثل همخوانی مزاج نیز باید در نظر گرفته شود اظهار کرد: همخوانی تحصیلی و حرفهای، همخوانی اعتقادی، انعطاف پذیری در مشکلات و حتی همخوانی خواب و بیداری نیز باید مدنظر قرار گیرد زیرا تجربه نشان داده حتی به خاطر تفاوت ساعت خواب نیز زوجین کارشان به طلاق کشیده است.
توجه جدی به میزان وابستگی فرد به خانوادهاش
امیدی در پاسخ به این سوال که چگونه میتوان فهمید فرد وابسته به خانواده است یا نه، توضیح داد: فردی که از دوران کودکی روی پای خودش ایستاده، کار کرده، زمین خورده و درد تحمل کرده مستقل است، اما کسی که هیچ دردی نکشیده و همواره خانواده امور او را انجام دادهاند با کوچکترین مشکلی جا میزند.
وی ادامه داد: اینگونه افراد یا به خانوادهشان بسیار وابستهاند و اجازه سرک کشیدن در زندگی خود را به هرکسی میدهند یا اینکه سراغ راه حلهای دیگر مانند مواد مخدر، جنس مخالف و غیره برای آرام شدن و فرار از مشکل میروند؛ متأسفانه در ایران به دلیل وجود ترسهای بسیار خانوادهها، فرزندان بیشتر وابسته بار میآیند.
امیدی تصریح کرد: دلیل ازدواج شخص نیز بسیار مهم است زیرا کسی که برای فرار از مشکلات زندگی مجردی یا خانوادگی رو به ازدواج آورده مورد مناسبی نیست.
وی در رابطه با ازدواج افراد درونگرا و برونگرا با یکدیگر گفت: بهتر است اینگونه افراد با فردی مثل خود ازدواج کنند زیرا خواستهها و تفریحات این افراد با یکدیگر متفاوت است و قطعا در زندگی مشترک دچار مشکلاتی میشوند.
نظر شما :