کابوس سهمگین ناباروری مردان، چگونه با رویای پدر شدن شیرین شد؟

به گزارش روابط عمومی جهاد دانشگاهی واحد استان قم، پدر آرزو که بعد از سال‌ها و طی کردن دوره درمانی ناباروری توانست حس پدرانگی را تجربه کند، در گفت‌وگویی عنوان کرد: وقتی اسم ناباروری به میان می‌آید همه نگاه‌ها به سمت زنان می‌رود و همه از گذشت و بزرگی مردها حرف می‌زنند در حالی که در این میان زنان صبور و با گذشت نیز فراوان هستند که همراه و یاور مردان نابارورشان هستند.

وی با بیان اینکه همیشه به بچه‌ها علاقه بسیاری داشته است، تصریح کرد: مدتی بعد از ازدواج از اشتیاق و علاقه‌ام برای تجربه حس پدر شدن با همسرم صحبت کردم اما او در ابتدا مخالفت کرد ولی بعد از یکسال او نیز نسبت به بچه‌دار مشتاق شد و به این امر رضایت داد اما با گذشت یکسال از موافقت همسرم، موفق به بچه‌دار شدن نشدیم.

وی با اشاره به اینکه همسرش دائما نگران این بوده که شاید هرگز نتوانند صاحب فرزند شوند، اظهارکرد: برای خاتمه دادن به اضطراب همسرم پیشنهاد کردم به یک متخصص مراجعه کنیم و بعد از مراجعه به پزشک متخصص و انجام آزمایشات مختلف متوجه شدیم کم تحرکی و کم بودن تعداد اسپرم، علت ناباروری ما بوده است.

وی با بیان اینکه به دلیل نگاه سنگین جامعه نسبت به ناباروری مردان با موافقت همسرش، علت ناباروری شان را از اطرافیان پنهان کردند، افزود: در مدت درمان بیشترین فشار بر روی همسرم بود؛ زیرا از طرفی در مقابل کنایه‌های اطرافیان صبوری می‌کرد و از طرف دیگر همیشه هوایم را داشت که مبادا احساس سر افکندگی و شکست کنم.

وی خاطر نشان کرد: مدتی بعد از مصرف دارو با مراجعه به مرکز فوق تخصصی درمان ناباروری جهاد دانشگاهی استان قم، روش IUI  را امتحان کردیم که خوشبخانه بار دوم نتیجه گرفتیم و خداوند آرزو را به ما هدیه کرد.

پدر آرزو با اشاره به این که تحمل مشکل ناباروری برای مردان سخت تر از زنان است؛ بیان کرد: نگاه جامعه نسبت به مردان نابارور بسیار بد است و از طرف دیگر نیز بیشتر فشار هزینه‌های درمان ناباروری بر دوش مردان است.

وی با بیان این که بعد از به دنیا آمدن آرزو برای برداشته شدن فشارها از روی همسرش علت ناباروری شان را به اطرافیان گفتند؛ تاکید کرد: اگر به گذشته برگردیم هرگز اشتباه مخفی کردن علت ناباروری مان را نمی‌کنم؛ زیرا که شاهد فشارها و سختی‌هایی که همسرم در این دو سال متحمل شد و کوچترین گلایه‌ای نکرد، بودم.

وی با اشاره به این که همیشه از حس مادر شدن و احساسات مادری صحبت می‌شود و کمتر کسی به احساسات ناب و خالصانه پدرها توجه می‌کند؛ عنوان کرد: زمانی که در سالن بیمارستان منتظر تولد فرزندم بودم قلبم مثل یک گنجشک می‌تپید و وقتی هم که برای اولین بار فرزندم را در آغوش گرفتم معنای واقعی عشق خالص را فهمیدم.