باور نمی‌کردم سه‌قلو دار شوم

یک مادر 29 ساله که پس از چهارسال مبارزه با ناباروری با استفاده از تکنیک لقاح مصنوعی (IVF) فرزند دار شده است در گفتگویی داستان زندگی بدون فرزند، حمایت‌های همسر و درمان ناباروری اش را بازگو کرد، فاطمه کردی اکنون سه فرزند یک ساله دارد.

به گزارش روابط عمومی جهاد دانشگاهی واحد استان قم فاطمه کردی مادر سه پسر به نام‌های مهراد، مهدی‌یار و مسیحا است که در شهرها و مراکز درمانی مختلف برای به آغوش کشیدن فرزندانش تلاش کرده است و معتقد است امید تنها دست‌‌آویزی است که یک زن می تواند برای غلبه بر ناباروری به آن دست بیاویزد.

فاطمه کردی بیان کرد: سال 1394 ازدواج کردیم و من که خودم ماما بودم مشکل را از ابتدای ازدواجم می دانستم، همسرم هم همیشه حامی بود و درصدد بود که زودتر مراجعه کنیم تا دیرتر نشده چون درمان تنبلی تخمدان هرچه زودتر انجام شود بهتر است.

وی در خصوص روند درمان ناباروری اش گفت: ابتدا به مرکز درمان ناباروری جهاد دانشگاهی نیامدم، مطب دکتر دیگری رفتم، یک بار در تهران عمل IUI کردم و جواب منفی شد، تردد بین قم و تهران برایم مشکل بود و مرکز درمان ناباروری جهاد دانشگاهی را می شناختم به اینجا آمدم و واقعا نمی دانم چرا از مراکز درمانی تهران تعریف می کنند!

فاطمه کردی با بیان این که محیط مراکز درمانی برایش آزاردهنده بود گفت در این مرکز درمان را از سر گرفتم، این بارهم پزشک متخصص IUI را تجویز کرد اما باز هم نتیجه مثبت نشد، از آنجا که استرس زیادی را تحمل می کردم خرداد 1397 با مشورت همسرم از بخش مامایی مرکز درمان ناباوری جهاد دانشگاهی قم خواستم دکتر دیگری که در قم مطب داشته باشد من را معاینه کند تا بتوانم به مطب شخصی‌اش بروم و از محیط های درمانی دور باشم. دکتر ابراهیمی را از قبل می شناختم، تمام دکتر های مرکز عالی بودند چون دو بار عمل داشتم و نتیجه نگرفته بودم محیط و جو مرکز من را اذیت می کرد. تحمل بار روانی که  مراجعین دیگر مرکز به من القا می کردند برایم بسیار سخت بود.

مادر سه‌قلوها ادامه داد: رعایت حریم خصوصی خیلی مهم است، اما در تهران اصلا به این موضوع اهمیتی نمی دادند، بیماران باید نفر به نفر و تنها وارد اتاق پزشک متخصص شوند، اتاق نمونه گیری مرکز درمان ناباروری جایی است که افراد به یکباره وارد سالن اصلی نمی شوند و این خیلی خوب است.

وی افزود: بار روانی زوج‌هایی که به مراکز درمان ناباروری مراجعه می کنند خیلی زیاد است و هرگز از بین نمی رود اما کارکنان مرکز درمان ناباروری جهاد دانشگاهی رفتار بسیار خوبی با من داشتند و امید را در دلم زنده نگه می داشتند.

کردی ادامه داد این بار برای عمل IVF آماده می شدم، وقتی عمل پانکچر (تخمک کشی) انجام شد، ضخامت تخمک بالابود و چون کیفیت تخمک ها مناسب نبود گفتند اگر پس از لقاح کیفیت جنین مناسب نباشد نمی توانیم انتقال دهیم، اما وقتی با اسپرم لقاح دادند و جنین تشکیل شد کیفیت مطلوب بود و سه جنین را انتقال دادند.

وی گفت: علت اصلی ناباروری ما چیز دیگری بود اما مسئله سندرم تخمدان پلی کیستیک یا همان PCO هم در نازایی ما مازاد بر علت شده بود.

مادر مهراد، مهدی‌یار و مسیحا افزود: بعد از این که عمل انجام شد پزشک متخصص استراحت مطلق تجویز کرد و همسرم من را به خوبی پشتیبانی کرد و حامی من بود. چند روز بعد قبل از آزمایش HCGβ بی‌بی چک گذاشتم و نتیجه مثبت بود اما امیدوار نبودم و فکر می کردم تاثیر داروهاست، اما همسرم خیلی خوشحال و امیدوار بود در حقیقت این حمایت همسرم بود که امید را در دل من زنده می‌کرد.

وی ادامه داد: قبل از آزمایش بتا خونریزی و دفع لخته داشتم و فردا که آزمایش دادم و مثبت شد باز هم به این فکر افتادم که شاید جنین ها دفع شده اند.

فاطمه کردی گفت: وقتی برای بار اول سونوگرافی کردم فقط یک ساک حاملگی دیده شد اما در هفت هفتگی که پیش دکتر رفته بودم می گفتند سه ساک می بینیم، من به پهنای صورت اشک می ریختم و همسرم که معنای ساک حاملگی را نمی دانست مرا دلداری می داد و از من میخواست آرام باشم و گریه نکنم درحالی که من از شدت گریه و خوشحالی نمی توانستم حرف بزنم و به او بگویم سه قلودار شده ایم!

وی با بیان این که امروز مشکلی با آگاهی آشنایان از روند درمان ناباروری شان ندارد افزود: پدر و مادر خودم کاملا در جریان ریز مراحل درمان بودند اما پدر و مادر همسرم هنوز هم از درمان ما خبر ندارند.

کردی به علت مخفی کردن ناباروری شان از سایرین اشاره کرد و گفت: حتی دید خانواده و نزدیکان خودم به ما عوض شده بود، تجویزهای دارویی و غذایی می کردند پزشک معرفی می کردند، بچه که بغل می کردم به طرز آزار دهنده‌ای نگاه می کردند گویی که من از روی حسرت بچه را بغل گرفته ام درحالی که اصلا اینطور نبود.

مادر سه قلو‌ها حمایت جدی همسرش را تنها مشوقش در ادامه درمان برشمرد و گفت: فرهنگ جامعه امروز می طلبد که خانواده ها به ویژه بزرگترهای خانواده مسئله ناباروری را درک کنند و رفتار مناسبی با یک زوج نابارور داشته باشند، شاید اگر نگاه آزار دهنده و سوال های رنج آور خانواده ها نبود روند باروری و زایمان من با آسودگی طی می شد.

این مادر جوان با بیان این که فرزندانش را در 34 هفتگی به دنیا آورده گفت: از اول تا آخر بارداری اضطراب داشتم و می‌ترسیدم فرزندانم را از دست بدهم، 19 کیلو اضافه وزن داشتم و هفته های آخر بارداری حتی نفس کشیدن برایم سخت شده بود.

فاطمه کردی با اشاره به این نظریه که درمان ناباروری دخالت در کار خداست گفت: من اعتقاد دارم که خداوند راه درمان را به بشر نشان داده و عمل های جراحی درمان ناباروری دخالت در کار خدا نیست. در مورد تعیین جنسیت هم همین نظر را دارم، چون اگر خدا نخواهد با همان تعیین جنسیت هم جنین تشکیل شده به دنیا نخواهد آمد و همه این امور در دست خداست.

وی افزود: بعضی می گویند بچه هایی که با عمل های درمان ناباروری به دنیا می آیند از بچه های دیگر ضعیف ترند اما در مورد بچه های من اینطور نیست، البته این یک پروژه تحقیقاتی است که پژوهشگران باید به آن بپردازند و به این سوال پاسخ دهند اما در بچه های من تفاوتی با سایر بچه ها دیده نمی شود چه از لحاظ قوای جسمانی و چه از لحاظ هوش تفاوتی با دیگران ندارند.

کردی با بیان این که قبل از ازدواجش دوست داشته سه قلو داشته باشد گفت: پسرهایم به رسیدگی زیادی نیاز دارند، اما اصلا از سه قلو داشتنم و سه قلو دوست داشتنم پشیمان نیستم و با تمام وجود فرزندانم را دوست دارم.

کردی افزود: به نظر من آدم یا نباید بچه دار شود و یا اگر بچه دار می شود هم بازی هم باید برای فرزندش بیاورد، بچه ها خواهر و برادر میخواهند، همبازی می خواهند. بچه هایی که خواهر و برادر دارند از لحاظ اجتماعی بودن هم وضعیت بهتری دارند.

مادر سه قلو‌ها به بیان صفات سه فرزندش پرداخت و گفت: پسرهایم نه از لحاظ ظاهر و نه از لحاظ خلق و خو شبیه هم نیستند، مسیحا بازیگوش تر، مهراد رئیس تر و مهدی‌یار از همه معصوم تر است.

فاطمه کردی ادامه داد: خیلی دختر دوست داشتم، اگر می دانستم هر سه جنین به دنیا می آیند برای تعیین جنسیت اقدام می کردم تا حداقل یکی از آنها دختر باشد،  شاید به اتفاق همسرم در این مرکز جنین فریز کنیم و در آینده با استفاده از تکنیک PGD دختردار شویم.

این مادر جوان با بیان این که مشکلی با درج نامش در متن مصاحبه ندارد گفت: حتی برای مصاحبه تصویری هم مشکلی ندارم، نیت من این بود که به کسانی که نابارور هستند امید بدهم، این افراد هرچه سریعتر باید پیگیر درمانشان شوند و رها نکنند تا به نتیجه برسند چون درمان ناباروری با شروع زودهنگام و پی گیری به نتیجه می رسد، زوجین ناامید نشوند و دعا را فراموش نکنند.

وی با تاکید بر اهمیت زمان در درمان ناباروری افزود: حتی اگر زوجین از لحاظ مالی هم مشکل داشته باشد باید هزینه کند تا زمان را از دست ندهد، من همین کار را کردم، کسی که بچه می‌خواهد باید زمان را در نظر بگیرد.