برای ثبت نام در جام مسابقات سالگرد تاسیس جهاددانشگاهی اینجا کلیک کنید

 

---

ضوابط و مقررات ورزش دارت

 

معرفی ورزش دارت
ورزش دارت ورزش ساده ای است ولی این کافی نیست که فقط وسط تخته دارت را هدف قرار دهیم و پرتاب کنیم، بلکه تخته دارت 62 قسمت برای امتیاز دارد که هر کدام به نوبه خود از حساسیت بالایی برخوردار است. این ورزش را پیر تا جوان ، چه پسر په دختر وحتی معلولین و جانبازان ویا ناشنوایان می توانند به عنوان یک حرفه، یک ورزش ویا حتی یک تفریح سالم با خیالی آسوده وبرای رفع استرس انجام دهند.
بیشتر ورزشها علاوه بر فضای زیاد نیز به امکانات گران و یا در ورزشهای دسته جمعی نیاز به جمع آوری نفرات است ولی تمرین دارت را می توان در فضای بسیار کم و سه عدد دارت و یک تخته دارت و با حداقل یک نفر یا حد اکثر نفرات انجام داد.
فضای در نظر گرفته شده برای دارت فضایی بسیار جزئی است. ( حدود 1*3 متر )

اندازه های قانونی نصب تخته و فاصله تا تخته دارت :
فاصله طولی مرکز تخته دارت از زمین 173 سانتیمتر و فاصله برای پرتاب 237 سانتیمتر می باشد به عبارت دیگر بعد از نصب تخته دارت فاصله متر از مرکز تخته دارت تا محل استقرار باید 293 سانتیمتر باشد.

دارت از چهار قسمت تشکیل شده :
1- فلایت ( Flight )
2- شافت ( Shaft )
3- بارل ( Barrel )
4- تیپ یا نوک ( Tip or point )

نوک، بارل، شافت، و فلایت هرکدام انواع گوناگون ومختلف دارند وهر فرد می تواند دارتی را که مورد علاقه اش است و با آن راحت تر است تهیه و استفاده کند.

شکل صحیح هدف گیری و پرتاب 
برای پرتاب دارت اگر با دست راست پرتاب می‌کنید پای راست را جلو بگذارید و اگر با دست چپ، پای چب جلو قرار می‌گیرد. هیچگونه احتیاجی به قدرت یا سرعت ندارید اما در عوض دقت لازم است. در بین بازیکنان حرفه‌ای هر فرد به طرز دلخواه و هر طوری که راحت تر است دارت را می‌گیرد، ولی متداول آن را در متن زیر می‌بینید:
۱- با بند اول انگشت اشاره تعادل دارت را پیدا کنید.
۲- با شکم انگشت شصت دارت را مهار کنید.
۳- با انگشت وسط انگشت‌های دیگر را پشتیبانی کنید.

امتیازات و قواعد آن
تخته دارت به صورتی طراحی شده است که دایره آن را به صورت قسمت های مثلثی که به وسیله میله فلزی از هم جدا شده است در آمده. البته اگر به شکل توجه کنید خواهید دید که که میله فلزی علاوه بر درست کردن این مثلث ها تخته دارت را به چهار قسمت مجزا تفکیک کرده، اگر دارت شما در بین دو میله اول خورده باشد عدد شما در 2 ضرب میشود (Double Ring) و اگر در بین دو میله دوم خورده باشد عدد شما در 3 ضرب خواهد شد (Triple Ring) و اگر در بین میله سوم باشد که معمولا به رنگ روشن است بخورد (BULL) امتیاز شما 25 واگر در بین میله آخر به عبارتی مرکز قرار گیرد (DUBLLE BULL) نمره شما 50 خواهد بود و اگر دارت شما داخل این میله ها نباشد عددی که روی آن است به تنهایی در نظر گرفته می شود ( Single Ring)، چنانچه پرتاب شما خارج از محیط مشخص شده باشد امتیازی برای شما در نظر گرفته نخواهد شد.

 

حال هر مثلث عدد خود رادارد، و با پرتاب سه دارت در مجموع اعداد محاسبه می گردد، لازم به ذکر است هر سه پرتاب شما را یک راند گویند.
و در آخر شخصی برنده است که به امتیاز در نظر گرفته شده زودتر از دیگران دست پیدا کند.

قواعد مشترک در تمام بازی ها
دارت بازی های مختلفی دارد که هرکدام جذابیت خاصی بر خوردار است.
1- هر بازیکن در یک نوبت گردشی با انداختن سه دارت در هر نوبت (راند) بازی می کند.
2- هر بازیکن یک دارت را در شروع بازی برای مشخص شدن نفر آغاز کننده بازی پرتاب می کند.
3- امتیازات بدست آمده بر مبنای امتیازی است که برای هر ناحیه در نظر گرفته شده است، نه بر مبنای رنگ آن.
4- در صورت افتادن دارتاز تخته دارت (اگرچه به عدد یا منطقه مربوطه خورده باشد) امتیازی برای آن پرتاب در نظر گرفته نمی شود.

محبوب ترین بازی ها
301 دبل شروع و دبل پایان :
- ابتدا با پرتاب یک تیر دارت توسط هر بازیکن به مرکز تخته و نزدیک تر بودن دارت شروع کننده به مرکز تخته دارت , بازی شروع می گردد .
- هر بازیکن باید بازی خود را با گرفتن یک امتیاز Double شروع کند.
- امتیازات هر بازیکن با کسر شدن امتیاز بدست آمده از یک نوبت بازی، از 301 امتیاز محسوب می شود.
- هنگامی یک بازیکن برنده بازی است که امتیازش در طول بازی دقیقا به صفر برسد ونیز آخرین امتیازش را به صورت Double کسب کرده باشد.
* لازم به ذکر است که در صورت کسب امتیاز بالاتر از عدد مورد نیاز , امتیاز بازیکن باست ( Bust ) گردیده و پس از پرتاب حریف می تواند مجدداً نسبت به فینیش نمودن آن لگ ( Leg ) اقدام نماید .

501 دبل پایان :
همانند 301 بازی می شود فقط با این تفاوت که بازیکن لازم نیست بازی خود را با گرفتن امتیاز Double آغاز کند.
برای بازی های تیمی ممکن است عدد شروع از 601 یا حتی بیشتر بسته به تعداد بازیکن شروع شود.
CRICKET : تنها اعدادی که در این نوع بازی محسوب می شوند: 20،19،18،17،16،15 والبته Bull است. هدف این است که بتوانیم هرکدام از این امتیازات را سه بار کسب کنیم و اصطلاحا آنها را ببندیم بعد از اینکه عددی بسته شد، در صورتی که حریف هنوز آن عدد را نبسته باشد میتوان از آن امتیاز کسب کرد.
Double و Triple به ترتیب همان دو سه برابر امتیاز خود را دارند.

 

---

ضوابط و مقررات رشته طناب‌کشی

 

---

قوانین بازی تنیس روی میز

 

پینگ پنگ

تنیس روی میز یا پینگ پنگ ورزشی است که روی میز انجام می‌شود و دو یا چهار بازیکن در آن شرکت دارند و هر بازیکن یک راکت دارد و با بهره از آن به توپ ضربه می‌زند. توپ در این ورزش سبک و توخالی است. جنس میز از چوب و سخت است.

 

پیشینه :

خواستگاه این بازی بریتانیا است که در سالهای ۱۸۹۰-۱۸۸۰ شاهزادگان (زمان ملکه ویکتوریا) طبقه بالا پس از خوردن ناهار برای سرگرمی به آن می‌پرداختند. گویا در آن زمان آن‌ها ترجیح می‌دادند تا به جای آنکه در زیر آفتاب تنیس بازی کنند به انجام ورزشی بپردازند که در زیر سقف باشد، پس تنیس روی میز را ساختند.

 

چگونگی بازی :

پس از ضربه سرویس که می‌بایست در نیمه زمین فرد آغازگر بر زمین بخورد، در ضربه‌های بعدی توپ باید فقط در نیمه زمین طرف مقابل به زمین بخورد. دو نیمه زمین با یک تور از هم جدا شده‌اند. اگر توپ در زمین حریف فرود نیاید یک امتیاز به حریف اضافه می‌شود و اگر توپ در زمین حریف فرود آید و پس از آن حریف نتواند توپ را به زمین طرف مقابل بزند یک امتیاز به فردی که ضربه را زده افزودده می‌شود.

 

اگر در ضربه اول، توپ پس از اینکه به زمین خورد، به تور بخورد و سپس در زمین حریف اصابت کند نت حساب میشود وفردیکه آغازگر است باید دوباره ضربه را بزند و هیچ امتیازی برای کسی حساب نمیشود

 

شناسه‌ها و تعاریف :

رالی عبارت است از مدت زمانی که توپ در جریان بازی در گردش است.

توپ از اخرین لحظه‌ای که به صورت ثابت در کف دست آزاد بازیکن قرار دارد، پیش از پرتاب برای زدن سرویس، رالی یک لت یا یک امتیاز محسوب می‌شود.

یک لت عبارت است از یک رالی که نتیجه? آن در شمارش بازی منظور نمی‌شود.

یک امتیاز عبارت است از یک رالی که نتیجه آن در شمارش بازی منظور می‌شود.

دست بازی دستی است که راکت را می‌گیرد.

دست آزاد دستی است که راکت را نمی‌گیرد.

یک بازیکن زمانی به توپ ضربه وارد کرده‌است که با راکتی که در دست دارد و یا با قسمت زیر مچ دست بازی به توپ ضربه بزند.

یک بازیکن زمانی در مقایل توپ انسداد ایجاد می‌کند که لباس وی یا آنچه همراه خود دارد در هنگام بازی با توپی که هنوز از خط انتهایی خود عبور نکرده و یا از زمان آخرین ضربه از سوی حریف با زمین بازی برخورد نداشته تماس حاصل کند.

زننده سرویس بازیکنی است که اولین ضربه را در یک «رالی» به توپ وارد می‌کند.

گیرنده سرویس بازیکنی است که دومین ضربه را در یک «رالی» به توپ وارد می‌کند.

داور شخصی است که برای کنترل مسابقه منصوب می‌شود.

کمک داور شخصی است که در زمان تصمیم گیری‌های ویژه به داور کمک می‌کند.

هر آنچه بازیکن پوشیده با همراه خود داشته باشد به غیر از توپ شامل همه لوازم و اشیایی است که در هنگام اغاز رالی مورد استفاده وی بوده‌است.

زمانی که توپ از هر منطقه‌ای به جز از قسمت بین تور و پایه آن و یا از قسمت بین تور و سطح بازی عبور کند، در واقع آن توپ از روی مجموعه تور یا دور تا دور آن «عبور کرده» تلقی خواهد شد.

خط پایانی خطی است که به صورت فرضی در هر دو جهت امتداد داشته باشد.

شرح شناسه‌ها (سرویس درست):

در آغاز یک سرویس، توپ باید بدون حرکت روی کف دست آزاد زننده سرویس در پشت خط پایانی و در بالای سطح بازی قرار داشه باشد.

سپس زننده سرویس توپ را تقریبا با حالت عمودی و به سمت بالا بدون چرخش پرتاب خواهد کرد به صوری که توپ، پس از رها شدن از کف دست آزاد بازیکن حداقل ?? سانتیمتر به سمت بالا بیاید و سپس قبل از ضربه خوردن، بدون تماس با چیزی پایین خواهد آمد.

در زمانی که توپ به سمت پایین در حال حرکت است، زننده سرویس به آن ضربه وارد می‌کند به نحوی که توپ ابتدا با زمین خود و سپس بعد از عبور از روی مجموعه تور و یا از کنار آن، مستقیما با زمین حریف تماس حاصل کند. در بازی‌های دو نفره، توپ باید به ترتیب به نیمه سمت راست زمین زننده سرویس و گیرنده سرویس برخورد کند.

از شروع سرویس تا وقتیکه به توپ ضربه وارد می‌شود توپ باید بالاتر از سطح بازی و پشت خط پایانی زننده سرویس قرار داشته باشد و نباید توپ توسط قسمتی از بدن یا لباس زننده سرویس یا یار او از گیرنده سرویس پنهان گردد. ضمنا پس از انجام سرویس، دست آزاد زننده سرویس نباید بین بدن او و تور قرار گیرد.

بازیکن مسئول است سرویس را بنحوی اجرا نماید که داور یا کمک او قادر به مشاهده رعایت مقررات اجراء سرویس صحیح از جانب او باشند.

درصورتیکه داور نسبت به صحیح بودن سرویس شک داشته باشد (برای اولین بار) تنها با دادن اخطار به زننده سرویس اکتفا می‌کند(لت) اما امتیاز به دریافت کننده سرویس داده نمی‌شود.

در صورت تکرار بندبالا(تردید داور در ارتباط با صحیح بودن سرویس) خطا گرفته شده و برای دریافت کننده سرویس یک امتیاز در نظر گرفته خواهد شد.

در صورتیکه سرویس محققا بطور وضوح غلط باشد، هیچ اخطاری داده نخواهد شد و به گیرنده سرویس یک امتیاز تعلق خواهد گرفت.

استثنائا، در صورتیکه داور، پیش از مسابقه از ناتوانی‌های جسمی یک بازیکن آگاهی داشته باشد می‌تواند برخی از موارد عدم اجرای صحیح سرویس را نادیده بگیرد.

 

برگشت صحیح:

به توپی که سرویس شده یا برگشت داده شده به نحوی ضربه وارد خواهد شد که یا مستقیما از بالا و یا از کنار مجموعه تور عبور کند و یا پس از اصابت به مجموعه تور به زمین حریف اصبت کند.

 

ترتیب بازی:

در بازی‌های انفرادی، زننده سرویس ابتدا باید یک سرویس صحیح را اجرا کند، سپس گیرنده سرویس، یک برگشت صحیح را اجرا کند و به همین ترتیب زننده سرویس و گیرنده سرویس هر یک به طور متناوب یک برگشت صحیح را انجام دهند. در بازی‌های دو نفره، ابتدا زننده سرویس، باید یک سرویس صحیح را اجرا کند، سپس گیرنده سرویس، یک برگشت صحیح انجام داده، بعد از آن همبازی زننده سرویس، یک برگشت درست انجام می‌دهد و پس از آن هر بازیکن به نوبه خود به طور متوالی برگشت صحیح را انجام خواهد داد.

 

لت:

یک رالی در موارد زیر یک «لت» محسوب می‌شود: در صورتیکه توپ در سرویس در حین عبور از محموطه تور، به آن برخورد کند، مشروط بر آنکه سرویس به درستی اجرا شده باشد و یا گیرنده توپ یا همبازی او در توپ انسداد ایجاد کند؛

درصورتیکه سرویس زمانی اجرا شود که گیرنده سرویس با همبازی او آمادگی لازم را نداشته و هیچگونه اقدامی در جهت وارد کردن ضربه به توپ انجام ندهند؛

در صورتیکه بنا به دلایلی که خارج از کنترل بازیکن است، سرویس غیر صحیح یا برگشت غیر صحیح و یا عملی مغایر با قوانین بازی صورت گرفته باشد؛

در صورتیکه بازی توسط داور یا کمک داور متوقف شود.

بازی را در موارد زیر می‌توان متوقف ساخت: به منظور تصحیح اشتباهی که در سرویس، دریافت و یا زمین رخ داده‌است؛ بمنطور اعلام سیستم تسریع؛ بمنظور اخطار یا جریمه بازیکن؛ اگر عواملی باعث اختلال در شرایط بازی شود به نحوی که در نتیجه رالی تاثیر بگذارد.

 

امتیاز:

به غیر از مواردی که رالی، یک لت محسوب می‌شود، در موارد زیر بازیکن یک امتیاز کسب می‌کند:

اگر حریف او نتواند یک سرویس صحیح اجرا کند.

اگر حریف او نتواند یک برگشت صحیح اجرا کند.

اگر پس از آنکه یک سرویس صحیح با یک برگشت صحیح را انجام داد، توپ پیش از آنکه توسط حریف زده شود به جایی غیر از مجموعه تور اصابت کند.

اگر توپ پس از آنکه توسط حریف زده شد، بدون اصابت با زمین او از خط انتهایی عبور کند.

اگر حریف مانعی بر سر راه توپ ایجاد کند.

اگر حریف دو مرتبه متوالی به توپ ضربه وارد کند.

اگر حریف با طرفی از راکت که سطح آن قانونی نباشد.

اگر بازیکن مقابل و هر آنچه که پوشیده یا حمل می‌کند، سطح بازی را حرکت دهد.

اگر بازیکن مقابل و هر انچه که پوشیده و یا حمل می‌کند، به محموعه تور اصابت کند.

اگر دست آزاد بازیکن به سطح بازی برخورد کند.

اگر بازیکنان مقابل در مسابقات دو نفره خارج از نوبتی که توسط اولین زننده توپ و اولین گیرنده توپ تعیین شده‌است به توپ ضربه وارد کنند.

و مواردی که در قسمت مربوطه به سیستم تسریع) به آنها اشاره خواهد شد.

 

گیم:

بازی از پنج گیم ۱۱ امتیازی تشکیل می‌شود. هر بازیکن یا زوجی که زودتر به امتیاز ۱۱ دست یابد، برنده گیم خواهد بود، مگر انکه دو بازیکن و یا هر دو زوج به امتیاز مساوی ۱۰ دست یابند. در این صورت برنده، بازیکن یا زوجی خواهد بود که دو امتیاز پی در پی بیشتر از حریف خود کسب کند.

 

میز:

سطح روی میز که سطح بازی نامیده می‌شود، باید به صورت مستطیل بوده طول آن ۲/۷۴ متر و عرض آن ۱/۵۲۵ متر باشد. این میز که در سطح افقی قرار می‌گیرد باید ۷۶ سانتیمتر از زمین ارتفاع داشته باشد. سطح موثر بازی کناره‌های عمودی میز را در بر نخواهد گرفت. سطح بازی می‌تواند از هر جنسی ساخته شود با این شرط که وقتی یک توپ استاندارد در هر قسمت میز از ارتفاع ۳۰ سانتیمتری رها شود به اندازه ۲۳ سانتیمتر به سمت بالا جهش داشته باشد. سطح بازی باید دارای رنگی یکنواخت به صورت تیره و مات و بدون و بازتاب نور باشد و خط سفید کناری به عرض ۲ سانتیمتر در امتداد طول (لبه ۲/۷۴ متری) و خط سفید انتهایی به عرض ۲ سانتیمتر در امتداد عرض (لبه ۱/۵۲۵ متری) کشیده می‌شود. سطح بازی به وسیله یک تور عمودی به دو قسمت مساوی تقسیم می‌شود. این تور موازی با خطوط انتهایی و به طور یکنواخت از یک طرف میز به طرف دیگر آن کشیده می‌شود. در بازیهای دو نفره، هر زمین به وسیلهٔ یک خط میانی سفید رنگ به عرض ۳ میلیمتر به دو قسمت مساوی به نام «نیم زمین» تقسیم می‌شود. این خط میانی به موازات خطوط کناری کشیده خواهد شد و باید جزئی از نیم زمین سمت راست محسوب شود.

 

مجموعه تور:

مجموعه تور شامل تور، ضمائم آن، پایه‌های مربوطه و گیره‌هایی است که مجموعه تور را به میز متصل می‌کند. تور باید به وسیله طنابی که طرفین آن به دو پایه عمودی به ارتفاع ۲۵/۱۵ سانتیمتر بسه شده متصل شود و حد خارجی این دو پایه نیز باید ۲۵/۱۵ سانتیمتر خارج از خط کناری میز باشد. بخش بالای تور در سرتاسر طول آن باید به ۲۵/۱۵ سانتیمتر از سطح بازی ارتفاع داشته باشد. بخش پایین تور، در سرتاسر طول آن باید تا حد امکان به سطح بازی نزدیک بوده و قسمتهای انتهایی دو طرف تور نیز تا حد امکان نزدیک و چسبیده به میله‌های نگهدارنده تور باشد.

 

توپ:

توپ باید کروی شکل و قطر ان ۴۰ میلیمتر باشد. وزن توپ باید ۷/۲ گرم باشد. جنس توپ باید از سلولوئید با مواد پلاستیکی مشابه و رنگ آن سفید مات یا نارنجی مات و بدون انعکاس نور باشد. توپ دارای ضریب ارتجاعی ۰٫۹۴ بوده و در مقابل ضربه‌های محکمی که قریب به ۱۸۰ کیلومتر بر ساعت سرعت به آن می‌دهد به خوبی مقاوم می‌باشد.

 

راکت:

راکت می‌تواند به هر شکل، اندازه و وزن مورد استفاده قرار گیرد اما تیغه (چوب) آن باید صاف و محکم باشد. حداقل ۸۵ ٪ از ضخامت تیغه راکت (چوب راکت) باید از چوب طبیعی باشد. یک لایه چسبانک در میان تیغه راکت می‌تواند به کمک مواد الیافی مانند الیاف کربن، الیاف شیشه، یا کاغذ فشرده، محکم و تقویت شود اما این لایه نباید ضخیم تر از ۵/۷ درصد کل ضخامت و یا ۵۳/۰ میلیمتر باشد (در این محاسبه هر کدام عدد کمتری باشد در نظر گرفته می‌شود). هر طرف تیغه یا چوب راکت که برای ضربه زدن به توپ مورد استفاده قرار می‌گیرد باید از جنس لاستیک معمولی عاجدار که عاج آنها به طرف بیرون است پوشیده شود که در این صورت ضخامت کل آن به انضمام چسب نباید از ۲ میلیمتر تجاوز کند، و یا از جنس لاستیک دو لایه با عاج‌های به طرف داخل یا خارح بوده که ضخامت کل آن به انضمام چسب نباید از ۴ میلیمتر بیشتر باشد. لاستیک عاجدار معمولی عبارت است از یک لاستیک بدون منفذ از نوع طبیعی یا مصنوعی که عاج‌های آن به طور یکنواخت قرار گرفته‌اند. تراکم این عاج‌ها نباید کمتر از ۱۰ عاج و بیشتر از ۳۰ عاج در هر سانتیمتر مربع باشد.

لاستیک دو لایه عبارت است از یک لایه اسفنج منفذدار که با یک لایه بیرونی لاستیک عاجدار معمولی با ضخامت حداکثر ۲ میلیمتر پوشیده شده‌است. تیغه راکت، لایه بین آن، لایه‌های پوشش و یا لایه‌های چسب بین آن که در قسمتی از راکت قرار داشته باشند که ضربه‌ها با آن زده می‌شود، باید یکنواخت بوده و دارای ضخامت یکسانی باشند. سطح رویه یک طرف راکت و یا سطح تیغه راکت که رویه نداشته باشد، باید به رنگ قرمز روشن و مات و طرف دیگر آن سیاه باشد. عدم یکنواختی در سطح رویه راکت حتی به صورت جزئی و یا عدم یکنواختی در رنگ ان که به دلیل ضربه خوردن یا ساییدگی رخ داده باشد مجاز است مشروط بر آنکه منجر به تغییر در کل خصوصیان سطح رویه راکت نشود. در آغاز هر مسابقه و هر زمان که در طول مسابقه، بازیکن راکتش را عوض کند باید راکتی که می‌خواهد از آن استفاده کند به حریف اش و داور نشان دهد و اجازه امتحان کردنش را نیز به آنان بدهد.